Argentyńskie filmy należą do najlepszych w latynoskim świecie. Kino argentyńskie od wielu lat prężnie się rozwija i może pochwalić się zarówno wieloma ambitnymi produkcjami, jak i przyjemnymi komediami. Poniżej moja subiektywna lista najlepszych filmów argentyńskich – na pandemię, i nie tylko ;).

„Sekret jej oczu” (El secreto de sus ojos), reż. Juan Jose Campanella, 2009

Zdobywca Oscara i moim zdaniem jeden z najciekawszych argentyńskich filmów. Odchodzący na emeryturę prokurator (w tej roli jeden z najlepszych i z pewnością najsłynniejszy argentyński aktor – Ricardo Darin) rozwiązuje sprawę zgwałconej i zamordowanej przed laty dziewczyny. Trochę dramat, trochę kryminał, trochę z motywem miłosnym, do tego z nawiązaniem do trudnej historii Argentyny za czasów dyktatury. Absolutnie polecam.

„Wersja oficjalna” (La historia oficial), reż. Luis Puenzo, 1985

Kolejny argentyński zdobywca Oscara – kultowy film szczególnie istotny dla zrozumienia brutalnej historii argentyńskiej dyktatury wojskowej. Film opowiada historię kobiety, która zaczyna podejrzewać, że adoptowane przez nią i jej męża dziecko zostało odebrane jednej z zaginionych w czasach dyktatury kobiet. Trudna historia dochodzenia do prawdy – w tym tej ukrywanej przez własnego męża.

„Dzienniki motocyklowe” (Diarios de motocicleta), reż. Walter Salles, 2004

Historia młodego Che Guevary (w tej roli popularny meksykański aktor Gael Garcia Bernal) i jego podróży motocyklowej przez kilka krajów Ameryki Południowej. W klimacie przyjemnego filmu drogi pokazane zostały młode lata argentyńskiego rewolucjonisty, które miały znaczący wpływ na jego późniejsze losy. Mimo że można pokusić się o stwierdzenie, że postać Che została tu trochę wyidealizowana, nie można zaprzeczyć, że film jest bardzo dobrze zrobiony, akcja wciąga, a ukazane krajobrazy Ameryki Południowej zachwycają.

„Noc Ołówków” (La noche de los lápices), reż. Hector Olivera, 1986

Kolejny ważny film o czasach dyktatury wojskowej. Wyjątkowa smutna, poruszająca i niestety prawdziwa historia nastolatków zatrzymanych podczas słynnej tzw. Nocy Ołówków w Argentynie – z perspektywy jednego z cudem ocalałych. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o zaginięciach młodych osób za czasów dyktatury to film ten jest pozycją obowiązkową.

„Dziewięć królowych” (Nueve reinas), reż. Fabian Bielinsky, 2000

Jeden z lepszych (a może i najlepszy) argentyński film kryminalny. Historia dwóch oszustów, który razem postanawiają dokonać przekrętu swojego życia. Sprawa ma być prosta, ale nagle wszystko zaczyna się wyjątkowo komplikować. Wciągająca akcja, świetni aktorzy (znów na czele ze słynnym Ricardo Darin)… Bardzo polecam!

„Syn panny młodej” (El hijo de la novia), reż. Juan Jose Campanella, 2001

Przyjemna w odbiorze nominowana do Oscara komedia obyczajowa. Historia zmęczonego życiem i wiecznie zestresowanego właściciela restauracji, który decyduje się pomóc swojemu ojcu w spełnieniu marzenia chorej na Alzheimera matki, jakim jest wzięcie ślubu kościelnego.

„Dzikie historie” (Relatos salvajes), reż Damian Szifrón, 2014

Istny kosmos – chyba najbardziej zaskakujący i szalony argentyński film. Czarna komedia składająca się z kilku niezależnych historii, pokazujących, co się może stać, gdy puszczą nam nerwy. Film nominowany do Oscara i przez wiele osób (również Argentyńczyków) wskazywany jako najlepszy film argentyński.

„Proste historie” (Historias minimas), Carlos Sorin, 2002

Proste historie… czyli po prostu piękny w swej prostocie film. Historie trzech osób podróżujących przez Patagonię, z których każda ma inny cel i inny sens. Bez wielkiej akcji, ale momentami zabawnie, momentami wzruszająco… momentami skłania do refleksji. Generalnie: przyjemny w odbiorze.

„Ostatni garnitur” (El ultimo traje), reż. Pablo Solarz, 2017

Ten film polecam szczególnie ze względu na polski wątek. Historia mieszkającego w Argentynie Żyda, dla którego „Polska” (przez to, co przeżył w tym kraju) jest zakazanym słowem. W pewnym momencie decyduje się jednak do Polski wrócić, by odnaleźć tam swojego wybawcę. Film przedstawia skomplikowaną i momentami zabawną historię jego podróży do Polski.

„El robo del siglo”, reż. Ariel Winograd, 2020

Najnowszy ze słynnych filmów argentyńskich (choć poza granicami Argentyny jeszcze mało popularny). Film akcji z elementami komedii bazuje na prawdziwej historii dokonanego w 2006 roku napadu na bank, podczas to którego złodzieje używając zabawkowej broni ukradli 19 milionów dolarów. Jeśli chcecie poznać historię najsłynniejszego napadu w Argentynie obejrzyjcie koniecznie. Plus: plejada najlepszych argentyńskich aktorów.

Uwaga: nie mylić z kolumbijskim serialem o tym samym tytule!

Pechowi szczęściarze” (La odisea de los giles), reż. Sebastian Boreinsztein, 2019

Film, który przybliży Wam najnowszą historię Argentyny. Tym razem poznajemy historię kryzysu bankowego z 2001 w Argentynie (kiedy to rząd ogłosił zamrożenie depozytów bankowych): grupa znajomych traci oszczędności życia i planuje odzyskać je z rąk nieuczciwego pracownika banku. Trochę czarna komedia, trochę film akcji, trochę dramat.

Na uwagę zasługują też:

• „Tiempo de valientes”, 2005 – zabawny film akcji z Diego Peretti, czyli jednym z najlepszych argentyńskich aktorów komediowych
• „Esperando la carroza”, 1985 – z cyklu stare, ale jare, bardzo dobra czarna komedia
• „Kamczatka”, 2002 – poruszająca historia dzieciństwa z wydarzeniami z czasów dyktatury wojskowej w tle
• „Lwica” („Leonera”), 2008 – historia młodej kobiety skazanej za zabójstwo i jej walki o urodzone w więzieniu dziecko
• „Biały słoń” („Elefante blanco”), 2012 – wciągający dramat społeczny nt. pracy dwóch księży w jednej z villas (dzielnic biedy) w Buenos Aires
•  „Elsa i Fred”, 2005 (nie mylić z amerykańską wersją!) – bardzo przyjemny film o tym, że nigdy nie jest za późno na miłość 😉
• „Valentin”, 2002 – wzruszający film o marzeniach ośmioletniego chłopca
• …i na pośmianie się kilka komedii, takich jak: „Chińczyk na wynos” („Un cuento chino”), „La suerte esta echada”, „Un novio para mi mujer”, „Moje arcydzieło” („Mi obra maestra”)

Gdzie oglądać argentyńskie filmy?

Niestety nie jest łatwo znaleźć wspomniane filmy w języku polskim, choć niektóre z nich, jak „Dzikie historie”, „Sekret jej oczu” czy „Dzienniki motocyklowe” możemy obejrzeć na polskich portalach z filmami online. Trochę łatwiej znaleźć je po angielsku (choć też tylko niektóre), a najłatwiej oczywiście po hiszpańsku (np. na YT).