Historyczne centrum miasta to otoczone ładnymi budynkami uliczki, eleganckie place, mnóstwo kościołów, muzeów i innych zabytków, a do tego sporo tanich knajpek z dobrym jedzeniem.

Zwiedzanie wypada rozpocząć od Plaza de Armas, zwanego też Plaza Mayor, czyli głównego placu. To tu znajduje się Pałac Prezydencki, gdzie codziennie około południa możemy oglądać uroczystą zmianę warty, i gdzie co i rusz odbywają się jakieś parady i uroczystości. Tutaj też znajduje się ogromna katedra z pozostałościami samego Francisco Pizarro (polecam tanie zwiedzanie w ostatni piątek miesiąca za 1 sola).

A propo ciekawych kościołów – trzy minuty spacerkiem na północ znajduje się Kościół i Klasztor Świętego Franciszka z imponującymi katakumbami i tajemniczą biblioteką, a dwie minuty na zachód od Placu nie mniej okazały Klasztor Świętego Dominika.

Na południe natomiast odchodzi długi i zatłoczony deptak Jirón de la Unión z zabytkowymi budynkami, sklepami, fast foodami i… mnóstwem naganiaczy chcących namówić nas na… tatuaż czy piercing.

Przejście więc przez pięć przecznic dzielące nas od Plaza San Martin nie zawsze jest proste. Ale gdy w końcu nam się to uda wyłoni się przed nami kolejny piękny, tym razem otoczony przez niezwykle białe, eleganckie budynki plac. Na Plaza San Martin stoi oczywiście konny pomnik tutejszego bohatera narodowego, wyzwoliciela José de San Martin. Owy pomnik poza postacią generała przedstawia też Madre Patria (Matkę Ojczyznę)… z lamą na głowie. Czemu z lamą? Ponoć rzeźbiarz, któremu zlecono wykonanie posągu pomylił się i zamiast zaplanowanego płomienia (hiszp. llama) wyrzeźbił lamę (hiszp. również llama) :).

Tuż przy Placu mamy też całkiem ciekawe muzeum Andres del Castillo z kolekcją minerałów i różnych pozostałości prekolumbijskich. A gdy się zmęczymy możemy odpocząć w małym, uroczym Parque Universitaria, obok którego znajduje się też uroczy kościółek z mauzoleum peruwiańskich bohaterów narodowych.

A gdy zgłodniejemy, polecam poszukać knajpek z „menu del dia” (zestawami lunchowymi) w cenie 7-8 soli (8-10 złotych) na oddalonej przecznicę od Plaza San Martin ulicy Moquequa.

Wracając znowu w kierunku Plaza Mayor możemy zahaczyć po drodze o interesujące (i darmowe!) Muzeum Banku Centralnego ze sporą ilością inkaskiej i preinkaskiej sztuki i salą pełną złota. Gdyby nie było nam mało darmowych rozrywek udajmy się kawałeczek w bok od zabytkowego centrum do Muzeum Inkwizycji, gdzie dostaniemy jeszcze półgodzinne oprowadzanie po tamtych czasach.

A stąd mamy już tylko krok do dzielnicy chińskiej, pełnej chińsko-peruwiańskich knajpek, targów, sklepów ze wszystkim, czego to sobie nie wymyślimy i najbardziej zatłoczonych uliczek w mieście.

Pod wieczór z centrum możemy udać się na wzgórze San Cristóbal (busy odjeżdżają z Plaza de Armas, koszt: 5 soli w dwie strony), by podziwiać najładniejszą panoramę Limy i zachodzące nad metropolią słońce.

Z centralnych atrakcji polecam jeszcze Museo de Arte de Lima (15 minut pieszo na południe od turystycznego centrum). Mimo że zwykle nie przepadam za sztuką, to muzeum okazuje się naprawdę warte uwagi – duże, z mnóstwem eksponatów z poszczególnych okresów z dziejów kraju i z przewodnikami, którzy bardzo ciekawie po nim oprowadzają (i znów polecam szczególnie darmowe zwiedzanie w ostatni piątek miesiąca :)). A dodatkowo, owe muzeum znajduje się w Parque de la Exhibición, jednym z bardziej eleganckich i zadbanych parków w stolicy.

Najładniejszy park jednak mieści się jeszcze kolejne 10 minut na południe. Tu powinniśmy się udać koniecznie wieczorem, kiedy to Parque de la Reserva ze swoimi rozświetlonymi na kolorowo, ogromnymi fontannami i tematycznymi, spektakularnymi pokazami owych fontann robi niezwykłe wrażenie.

A poza centrum Limy kryje się jeszcze więcej atrakcji :).